Extended File System - Wywodząca się od Miniksa pierwsza wersja popularnego Linuksowego systemu plików stworzonego przez: Rmy Card, Laboratoire MASI--Institut Blaise Pascal, Theodore Ts'o, Massachussets Institute of Technology i Stephen Tweedie, University of Edinburgh. Ta wersja systemu plików była używana we wczesnych rozwojowych wersjach Linuksa. Był on wzbogacony (w porównaniu do Minix) o obsługę plików i partycji o rozmiarze do 2 GB. Jednak dłuższe używanie tego systemu plików prowadziło do poważnej fragmentacji. Dalsze wersje wprowadzały mechanizm zapobiegający temu zjawisku. Dziś jest to zbyt przestarzały system plików aby mógł być użyty w jakimkolwiek systemie.
Second Extended File System - Druga wersja najpopularniejszego Linuksowego systemu plików zawierająca wiele udogodnień. Przede wszystkim brak fragmentacji spotykanej we wcześniejszej wersji. Nową funkcją jest tutaj system rozpoznania uszkodzenia systemu plików działający wraz ze startem systemu co pozwala na szybką i automatyczną naprawę szkód za pomocą narzędzia e2fsck. Wprowadzono obsługę partycji o wielkości do 16TB i pojedyńczych plików do 2TB. Oprócz standardowych funkcji tradycyjnych uniksowych systemów plików, ext2fs posiada wiele innych takich jak:
Third Extended Filesystem - Rozszerzenie ext2. Najważniejszą nowością w tym systemie plików jest niewątpliwie księgowanie (journaling). Jest to forma bezpiecznego zapisu danych na dysk. Polego on na tym, że pliki nie są odrazu zapisywane bezpośrednio na dysk, ale najpierw zostają księgowane. Dzięki temu, jeżeli podczas zapisu nastąpi awaria systemu, lub np. zanik prądu, księgowanie zapewnia szybkie przywrócenie spójności systemu plików. Ext3fs posiada także indeksowanie katalogów co znacznie poprawia wydajność systemu przy dużej ilości plików. Innym udogodnieniem jest ulepszona synchronizacja zapisu pików co daje dziesięciokrotny wzrost prędkości względem ext2.
System plików ext3 jest w pełni kompatybilny ze swoim poprzednikiem - ext2, co pozwala na swobodną migrację w jedną i w drugą stronę. Istnieje także możliwość montowania systemu ext3 jako ext2, bez możliwości montowania odwrotnie.
Fourth Extended File System - Czwarta i najnowsza wersja systemu plików ext. Nowe spojżenie na zapisywanie plików. Rezygnacja z dotychczasowego blokowego rozmieszczania plików, czyli dzielenie dużego pliku na wiele czasem tysięcy a czasem milionów bloków, na rzecz ekstentów. Jest to mechanizm przydzielania miejsca dla tworzonych danych, co w przybliżeniu oznacza grupowanie bloków leżących fizycznie obok siebie. Ulepszony został także mechanizm alokacji bloków. Teraz alokator może zajmować się jednocześnie więcej niż jednym blokiem danych co diametralnie zwiększa wydajność systemu plików. Jest to jednak jeszcze na tyle niestabilny system plików (październik 2009), że zaleca się pozostanie przy stabilnym ext3.
Podobnie jak Ext, jest to jeden z popularniejszych systemów plików dostępnych na platformę Linux. Jest częścią kodu Linux. Zaprojektowany i zaimplementowany przez firmę Namesys kierowaną przez Hansa Reiser'a. Podobnie jak ext3, system plików Reisera posiada księgowanie. System plików zdecydowanie polecany na desktop.
Typowo serwerowy system plików. Posiada w pełni zintegrowanego menedżera dysków XLV, który bez problemu radzi sobie z takimi zadaniami jak: łączenie, duplikowanie, rozrzucanie plików po maksymalnie 128 dyskach. Jest to w pełni 64-bitowy system plików. Tak jak opisany wcześniej ext4fs, xfs alokuje na podstawie ekstentów. Nie jest zalecany jako desktopowy system plików.